Święty Mikołaj urodził się około 270 roku. O jego życiu nie wiemy nic pewnego. Znamy je z przekazu legend, które ukazują nam postać człowieka pobożnego niemal od samego urodzenia. „Pierwej pościł, niźli jeść zaczął, bo (…) we środy i piątki raz tylko i to w wieczór przyjmował pokarm” – piszą o nim dawne Żywoty Świętych Pańskich. Jako dziecko spędzał czas na czytaniu Biblii, a gdy zmarli jego rodzice, wstąpił do klasztoru. Piastował godność biskupa Myry (Azja Mniejsza), a doszło do tego w szczególny sposób. Synod postanowił obdarzyć godnością biskupa pierwszego wiernego, który przyjdzie do kościoła w Myrze. Nie wiedząc o tym, Mikołaj, po przybyciu do Myry poszedł prosto do świątyni, która była zamknięta. Zaczął więc modlić się pod jej zamkniętymi drzwiami. Gdy je otworzono, wszedł jako pierwszy, i w ten sposób został biskupem. Jako biskup otaczał opieką ludzi ubogich, wspierając ich ze swego rodzinnego majątku. Tradycja przekazała opowiadanie o przekazaniu przez niego posagu (złotych kul) trzem biednym sierotom. Stąd właśnie w naszym kościele można zobaczyć wizerunek świętego Mikołaja z trzema złotymi kulami w ręku. Znane jest także jego miłosierdzie wobec więźniów, za którymi często wstawiał się u władz cesarskich. Sam został uwięziony w czasie prześladowań, za panowania cesarza Dioklecjana (284- 305r.) i dopiero edykt tolerancyjny cesarza Konstantyna w 313 roku przywrócił mu wolność. W roku 325 uczestniczył w soborze nicejskim, na którym została potępiona herezja ariańska.

Zmarł dnia 6 grudnia około 350 roku. Kult świętego bardzo szybko się rozprzestrzenił. Św. Mikołaj jest do dziś jednym z najpopularniejszych patronów. Na pamiątkę jego dobroci zaczęto obdarowywać się prezentami.