ODKRYWAĆ NIEZWYKŁOŚĆ OKRESU ZWYKŁEGO
„Piękno tego czasu polega na tym, iż wzywa nas, byśmy przeżywali nasze zwyczajne życie jako drogę do świętości, to znaczy wiary i przyjaźni z Jezusem, Którego nieustannie poznajemy i odkrywamy jako Mistrza i Pana, Drogę, Prawdę i Życie człowieka” (Benedykt XVI)
REGUŁA I ŻYCIE BRACI I SIÓSTR
TRZECIEGO ZAKONU REGULARNEGO
ŚWIĘTEGO FRANCISZKA Z ASYŻU
według której żyją Siostry Bernardynki
Słowa świętego Franciszka powiedziane do Jego naśladowców
(1 List do wiernych, rozdział 1)
„Wszyscy, którzy miłują Pana całym sercem, całą duszą i umysłem, całą mocą, i miłują bliźnich swoich jak siebie samych, a mają w nienawiści swoje ciało z jego wadami i grzechami, i przyjmują Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa, i przynoszą owoce godne pokuty – o, jakże szczęśliwi i błogosławieni są oni i one, gdy takie rzeczy czynią i w nich trwają, bo spocznie na nich Duch Pański i uczyni u nich mieszkanie i będzie w nim przebywał. I są synami Ojca Niebieskiego, którego dzieła wykonują, i są oblubieńcami, braćmi i matkami Pana naszego Jezusa Chrystusa. Oblubieńcami jesteśmy, kiedy dusza wierna łączy się w Duchu Świętym z Panem naszym Jezusem Chrystusem. Jesteśmy dla Niego braćmi, kiedy pełnimy wolę Ojca, który jest w niebie. Jesteśmy matkami, gdy nosimy Go w sercu i w ciele naszym przez miłość Bożą oraz czyste i szczere sumienie; rodzimy Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór.
O, jak chwalebna to rzecz – mieć w niebie świętego i wielkiego Ojca! O, jak świętą jest rzeczą mieć Pocieszyciela, tak pięknego i podziwu godnego Oblubieńca! O, jak świętą i jak cenną jest rzeczą mieć tak miłego, pokornego, darzącego pokojem, pełnego słodyczy, godnego miłości i ponad wszystko upragnionego Brata i takiego Syna: Pana naszego Jezusa Chrystusa!
On oddał życie za swoje owce i tak się modlił do Ojca: „Ojcze Święty, zachowaj w imię Twoje tych, których mi dałeś na świecie; Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś. I słowa, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem i uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. Ja za nimi proszę , a nie za światem. Pobłogosław i uświęć. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie, aby i oni byli uświęceni i stanowili jedno, jak i My. I chcę, Ojcze, aby i oni byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, żeby oglądali chwałę Moją w Królestwie Twoim”. Amen”.