Wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi – 12 września

Św. Maksymilian Kolbe uczył, że już samo wypowiadanie imienia MARYJA uświęca nas i wznosi naszą duszę do nieba. 

Każde wspomnienie liturgiczne związane z Maryją, wykorzystajmy, zanosząc do Niej ufne, szczere modlitwy. Pamiętajmy o słodkim imieniu MARYJA i przyzywajmy go jak najczęściej.

Módlmy się słowami św. Franciszka z Asyżu, który nazywał Maryję „Orędowniczką swoją i swoich braci” (1 Bon 9,3), a także „Rzeczniczką Zakonu” (2 Cel 198). Zwracał się do Niej określeniami ówczesnej liturgii: Pani, Królowa, Orędowniczka i Matka Boża. Źródła hagiograficzne wspominają cuda, których doświadczył Seraficki Ojciec za wstawiennictwem Maryi.

„Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo,

święta Boża Rodzicielko, Maryjo,

która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem

i wybraną przez najświętszego Ojca z nieba,

Ciebie On uświęcił z najświętszym, umiłowanym

Synem swoim i Duchem Świętym, Pocieszycielem,

w Tobie była i jest

wszelka pełnia łaski i wszelkie dobro.

Bądź pozdrowiona, Pałacu Jego,

Bądź pozdrowiona, Przybytku Jego,

Bądź pozdrowiona, Domu Jego.

Bądź pozdrowiona, Szato Jego,

Bądź pozdrowiona, Służebnico Jego,

Bądź pozdrowiona, Matko Jego.

I wy wszystkie święte cnoty,

które Duch Święty

swą łaską i oświeceniem

wlewa w serca wiernych,

abyście z niewiernych

uczyniły wiernych Bogu”.

Data 12 września to także rocznica zwycięskiej Bitwy pod Wiedniem w roku 1683, zwycięstwa polskiego króla Jana III Sobieskiego nad Turkami. Polecajmy Maryi całą naszą Ojczyznę!