JUBILEUSZ 50-LECIA S. HIACYNTY WESOŁEJ

Dnia 23 listopada 2008 roku, w Uroczystość Chrystusa Króla o godz. 15.30 w naszym Kościele została odprawiona uroczysta Msza Święta z okazji Jubileuszu 50 – lecia ślubów zakonnych s. Hiacynty Jadwigi Wesołej.
Siostry włożyły dużo pracy w przygotowanie całej Uroczystości. Siostra Jubilatka wraz z całą wspólnotą odprawiła trzydniowe rekolekcje. Konferencje głosił Siostrom ks. Paweł Otręba, nowy kapelan Sióstr Antoninek. Podczas konferencji kaznodzieja przybliżył nam istotę jubileuszu, przypomniał, aby wracać do początków swego powołania. Podzielił się również z nami swoim schematem, według którego przeprowadza rachunek sumienia.
Warto wspomnieć, że ten Jubileusz był pod pewnym względem niezwykły. Siostra Hiacynta bowiem jest siostrą chorą, mającą prawą część ciała sparaliżowaną. Nikt nie mógł zapewnić, że wszystko przebiegnie pomyślnie. Nasza Siostra zachorowała w lipcu tego roku i odtąd przestała być samodzielną, została zdana na opiekę współsióstr. Z tego względu Uroczystość ta była podwójnie wzruszająca. Do Kościoła nasza Jubilatka wjechała na wózku inwalidzkim w obecności naszej Matki – M. Elżbiety Cieszyńskiej.
Uroczystej Mszy Świętej przewodniczył ks. Sławomir Galasiński – proboszcz parafii w Borzykowej, były nasz kapelan. Do koncelebry włączyli się również: ks. Marian Stochniałek – proboszcz parafii Bożego Ciała w Wieluniu, ks. Marian Mermer – proboszcz parafii św. Józefa w Wieluniu, ks. Lech Dębski – proboszcz parafii św. Stanisława BM w Wieluniu, Ojciec Gwardian Ojców Franciszkanów – o. Igor Bartoszek, i o. January Wolnik – nasz spowiednik w Wieluniu, ks. Józef Ogorzały – nasz kapelan, ks. Paweł Otręba – kapelan Sióstr Antoninek w Wieluniu, ks. Antoni Idasiak i ks. Michał Kaleta– obaj spokrewnieni z s. Hiacyntą.

W homilii Celebrans nawiązał do Uroczystości Chrystusa Króla. Wspomniał, że wśród władców Polski byli i dobrzy i źli królowie. Zadał pytanie, jakim królem jest Chrystus? Królestwo Chrystusa jest tam, gdzie jest czyste i dobre serce. Wszyscy ochrzczeni to Jego rycerze, którzy mają iść i budować Królestwo Boże w ludzkich sercach. Dzisiejszy człowiek jest zagubiony i zbuntowany, często odwraca się od Boga. Celebrans powiedział, że nasz Kościół to taka oaza, miejsce, gdzie Siostry modlą się za innych. Jedną z Sióstr, która oddała swe życie Bogu jest właśnie Siostra Jubilatka. Siostra Hiacynta do Klasztoru wstąpiła w wieku 21 lat. Jest córką Franciszka i Marii. Ma brata Jana i siostrę Kazimierę. Pochodzi z Dzieczkowic. Jej rodzina została nazwana domowym Kościołem, gdzie usłyszała głos powołania. Pierwsze śluby s. Hiacynta złożyła 13 listopada 1958 roku. Pracowała jako siostra zewnętrzna, opiekowała się gospodarstwem i polem. Celebrans wspomniał, że po raz pierwszy spotkał s. Hiacyntę 20 lat temu, gdy jako kleryk przywiózł Siostrom warzywa. Był u nas kapelanem i poznał trud zakonnego życia, trud pracy i modlitwy, poświęcania się dla wyższych celów. Podziękował naszej Jubilatce za modlitwę i ofiarowanie cierpienia w zjednoczeniu z Ukrzyżowanym.

Na zakończenie Mszy Świętej ks. M. Stochniałek, proboszcz parafii Bożego Ciała w Wieluniu, podziękował w imieniu wszystkich obecnych kapłanów, naszej Siostrze za modlitwę i ofiarę życia. Nasz ksiądz kapelan ks. J. Ogorzały również podziękował za przygotowanie i przeprowadzenie całej Uroczystości.
Po Uroczystej Mszy Świętej wszyscy goście złożyli naszej Siostrze życzenia i ofiarowali prezenty. Rodzina i krewni udali się do rozmównicy na kolację, a zaproszeni Kapłani do klasztornego refektarza.
Cała Uroczystość przebiegła bardzo pomyślnie i pozostanie na długo w naszych sercach.

„UWIELBIENIE”

Wpatrzona w Twoje Oblicze,
W blasku Twojego Spojrzenia,
Szukam Ciebie w sobie
I śladu Twojego Istnienia…

Wśród świętej ciszy kościoła,
Ku Tobie wyciągam swe ręce.
Do Ciebie lgnie dusza moja,
Ciebie pragnie me serce…

Wśród blasku świec jasnych,
W pokorze do Ciebie się zbliżam;
Ty mi wybiegasz naprzeciw –
W ramiona mnie Swoje porywasz…

Cała zanurzam się w Tobie,
W zachwycie Tobą oddycham;
W Ogniu Miłości płonę,
Mocą mnie Swoją przenikasz…

We mnie: cisza i pokój…
Tak daleka wydaje się Ziemia,
Gdy w kadzidła wonnym obłoku
Wznosisz mnie wprost do Nieba…

Jesteś tak blisko przy mnie…
Baranek cichy, oddany;
Bielszy nad wszystkie śniegi,
Duszy mej Umiłowany!

O, jakże jest wielka ma RADOŚĆ
Skrywana pod rzęsą powieki;
TY JESTEŚ ŻYWY W NAS;
I SOBĄ NAS ŁĄCZYSZ NA WIEKI!

evden eve nakliyat ücretleri şehirler arası nakliyat ücretleri
evden eve nakliyat ücretleri şehirler arası nakliyat ücretleri